Şubat, 2022
MİNİ BİR HİKÂYE!
BU FOTOĞRAFIN HATIRLATTIĞI MİNİ BİR HİKÂYE!
Hafızasını yitirdiği zaman değil de hatırladığı zamanlar ona ıstırap veriyordu.
Hasta yatağından doğrulup ömrünü verdiği çocuklarının onu ziyarete gelmelerini bekliyordu.
Gelmeyeceklerini de biliyordu…
…
Yaşamının son günleriydi besbelli.
Geride bırakacağı bir şey de kalmamıştı zaten. Anılarla gidecekti, sevdiklerinin anılarıyla…
Fakat kalbindeki o boşluk hâlâ vardı.
Bu son umuduydu belki de
…
Yatağın kenarına oturdu. Uzun parmakları daha da uzamış incelmişti, benim elimden tuttu.
Yüzüne baktım, sapsarıydı yüzü.
Gözlerimiz buluşunca bir cümle aradım.
Gözlerim bulut buluttu. Sesim titremeden bir cümle kurabilirsem gözlerimdeki bulutları gizleyebilirdim.
Sadece “mandalina istermisin” diyebildim. Yazının Devamını Oku »